MAHKEMESİ :Mersin 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :04.12.2012
NUMARASI :Esas no: 2011/487 Karar no:2012/864

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 24.06.2014 günü temyiz eden davacı G.. E.. ile vekili Av M. T..ve Yargıtay aşamasında fer"i müdahale talebinde bulunan Aile ve Sosyal Politikilar Bakanlığı adına Av. S. B..geldiler. Karşı taraf davalı M.. E.. gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 66. maddesi uyarınca tahkikat sona erinceye kadar müdahale talebinde bulunulmasının mümkün olmasına, oysa fer"i müdahale talebinin temyiz incelemesi aşamasında yapılmasına, ayrıca davanın boşanma davası olup, kişiye sıkı sıkıya bağlı haklardan bulunmasına göre, A.. B..nın fer"i müdahale talebinin reddine karar verilip,
Yapılan soruşturma ve toplanan delillerle, mahkemece davacı kadının şiddet gördüğü sabit kabul edilmekle birlikte, en son yaşanan şiddet olayından sonra tarafların barıştıkları, bu olayların davacı kadın tarafından affedildiği ve hoş görü ile karşılandığı, hoşgörü ile karşılanan olaylar nedeni ile boşanma kararı verilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Davalı kocanın ceza dosyasında yer alan savunması , olaydan hemen sonra alınan darba ilişkin adli rapor ve tüm dosya kapsamı bir arada değerlendirildiğinde, davacı kadının olay günü saat 24.00 sularında yaşanan şiddet olayından hemen sonra evden ayrılarak karakola gittiği, şikayetçi olduğu, adli raporunun alınmasından sonra da kadın sığınma evine yerleştirildiği anlaşılmaktadır. Toplanan deliller değerlendirildiğinde davacı kadının en son yaşanan bu şiddet olayını affettiği en azından hoşgörü ile karşıladığının kabulü mümkün değildir. Müşterek çocuk Adnan’ın gece 24.00 saatlerinde yaşanan şiddet ve bunun sonrasında gelişen olaylar hakkında bilgi ve görgüsü bulunmamaktadır. Taraflar arasında yaşanan en son hadisede davalı kocanın eşine şiddet uyguladığı, bu olay nedeni ile evden ayrılan davacı kadının kadın sığınma evine yerleştiği, tarafların bu olaydan sonra bir araya gelmedikleri anlaşılmaktadır. Bu halde taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir. Olayların akışı karşısında, davacı kadın dava açmakta haklıdır. Bu şartlar altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine göre, açılan davanın kabulü ile boşanmaya (TMK.md. 166/1) karar verilecek yerde, yetersiz gerekçe ile davanın reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, duruşma için taktir olunan 1.100,00 TL. vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.24.06.2014 (Salı)