Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2019/3821 Esas 2020/2015 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkin olup, mahkemece Dairemizin bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davasında davalı ile aralarında düzenlenen sözleşmeye göre davalıya ait taşınmaz üzerine inşaat yaptığını belirterek bakiye alacağının davalıdan tahsilini istemiş, davalı savunmasında ve yargılama aşamalarında beyanlarında davacının sunduğu sözleşme başlıklı belgeyi kabul etmediğini, ancak işin davacı tarafından eksik ve ayıplı yapıldığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesi istemiştir.
Mahkemece davanın, davacının sunduğu sözleşme esas alınarak 51.401,38 TL üzerinden kabulüne karar verilmiş, bu kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 28.09.2017 tarihli 2016/5632 Esas, 2017/3196 Karar sayılı ilamıyla bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamında davacı tarafından sözleşme belgesi olduğu iddiasıyla sunulan imzasız belgenin, davalı tarafça kabul edilmemesi sebebiyle, iş bedelinin işteki ayıplar da gözetilmek suretiyle yapıldığı tarihteki mahalli piyasa rayici ile hesaplanıp (piyasa fiyatı içinde KDV"de bulunduğundan tekrar eklenmeksizin), bulunacak bu bedelden 188.900,00 TL ödemenin düşülerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece bozmadan sonra alınan bilirkişi ek raporunda ise hesaplamanın davalı tarafından kabul edilmeyen belgedeki iş bedeli esas alınarak yapıldığı anlaşıldığından bu haliyle hükme esas alınması doğru olmamıştır. Mahkemece yapılma gereken iş, bilirkişiden alınacak ek rapor ile bozmada belirtilen yönteme uygun olarak davacı alacağının hesaplattırılıp, 188.900,00 TL ödemenin düşülerek sonucuna göre karar verilmesinden ibaret olup, açıklanan bu nedenle hükmün bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 02.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.