Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17446 Esas 2022/3523 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşeme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen karara yönelik aleyhe olduğu, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II- Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen karar ile ilgili temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan TCK’nın 116/4, 119/1-c, 31/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği, istinaf talebi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesince konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılmasına ve TCK’nın 66/1-e, 66/2. maddeleri ve CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verildiği anlaşılmakla, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesince verilen düşme kararının temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK’nın 116/4, 119/1-c. maddelerine göre daha ağır ceza verilmesini gerektirir nitelikli haller bulunduğu gözetilerek, aynı Kanun’un 66/1-d, 66/2, 67/4 maddelerine göre dava zamanaşımı sürelerinin dolmadığı halde kamu davasının düşmesine karar verilmesinin yasaya aykırı olduğuna ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun birden fazla kişiyle birlikte 15/02/2009 tarihinde gece vakti hırsızlık amacıyla müştekinin konutunun eklentisine girmesi şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 116/4, 119/1-c, 31/3. maddelerinde düzenlenen nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçunda, suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâllerinin de aynı Kanun'un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddelerine göre hesaplanan 10 yıllık olağan ve 15 yıllık olağanüstü zamanaşımı sürelerinin dolmadığı ve aynı eylemin diğer sanıkları olan ... ve ... hakkında aynı suçtan kurulan Muratlı Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/370 Esas, 2017/19 Karar sayılı ve 17/01/2017 tarihli mahkumiyet kararlarının, suça sürüklenen çocuk hakkında işleyen olağan dava zamanaşımı süresini kestiği gibi; yoklukta verilen Muratlı Asliye Ceza Mahkemesinin 01/04/2010 tarihli, 2009/76 Esas, 2010/34 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının, suça sürüklenen çocuk müdafii Av. ...’e tebliğ edilmesi gerektiği nazara alınmadan, suça sürüklenen çocuğa Tebligat Kanunun’nun 35. maddesine göre yapılan karar tebliği işleminin geçersiz olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin işlemeye başlamadığı anlaşıldığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06/07/2021 tarihli, 2018/4-186 Esas, 2021/342 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına dair Muratlı Asliye Ceza Mahkemesinin 23/05/2018 tarihli, 2018/18 Esas, 2018/237 Karar sayılı kararının hukuki geçerliliğinin bulunmadığı gözetilmeden; yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK'nin 304/2. maddesi uyarınca bozma nedeni de dikkate alınarak yeniden incelenmek ve hüküm verilmek üzere dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi'ne gönderilmesine, 02/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.