Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/6259 Esas 2016/11529 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının
ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini beyan ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ile yıllık izin ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilileri ayrı ayrı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Somut olayda, mahkemece davalılar arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesi uyarınca haftalık 40 saat çalışma süresi belirlendiğinden bahisle 40 saat üzerindeki çalışmanın fazla sürelerle çalışma kabul edilmesi yerinde ise de hizmet alım sözleşmelerinin bir kısmında söz konusu düzenlemenin yer aldığı hükme rastlamamıştır. Söz konusu hükmün yer almadığı hizmet alım sözleşmelerine ait dönemlerin yasal hükümler doğrultusunda değerlendirilmesi gerektiği gözetilmemesi hatalı olup bozma sebebidir.
Öte yandan, davalının kursun tatil olduğu dönemlere ilişkin fazla mesai hesabı yapıldığı itirazı üzerinde durulmamıştır. Kurs dönemleri ve davacının kurs dönemi sona erdiğinde çalışmaya devam edip etmediği belirlenmeli, tatil dönemlerinde davacının çalışması yok ise bu sürelerin fazla mesai hesabında dışlanmalıdır. Bu hususun gözetilmemesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.