MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ile prim alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada portföy yetkilisi olarak çalıştığını fazla mesai, prim alacağının dava tarihinden itibaren kanuni faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda; mahkemece tanık beyanlarının ortalaması ve sistem üzerinde davacının yaptığı işlemlerin saatini gösteren cd nazara alınarak davacının haftada beş gün 8:00-20:00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenmesi haftalık on saat ve ayda bir hafta sonunda da bir gün dört saat çalışma yaptığı bu haftalarda da haftalık ondört saat fazla mesai yaptığının kabulü ile fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Davacı tarafça dava dilekçesinde bu belgelere delil olarak dayanılmış ve davalı iş yerinden kayıtlar celbedilmiştir. Davalı ise delil listesinde işyeri kayıtlarına dayanmıştır. O halde söz konusu kayıtlar yazılı delil niteliğindedir. Davacının günlük çalışma saatinin tespitine yönelik söz konusu kayıtlar hakkında bilirkişi raporu alınmalı sonrasında kayıt altında olan dönemler yönünden kayıtlara göre, kayıt altında olmayan dönem yönünden ise dosya kapsamına göre karar verilmesi gerekirken kayıtların denetime elverişli olmayacak şekilde değerlendirilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Öte yandan; davacının eğitime katıldığı dönemlerin dışlanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
2-İşçiye işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenmesi 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı Kanun"un 63. maddesi hükmüne göre günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat ve daha fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda; yukarıda belirtilen ilke doğrultusunda kabul edilen çalışma süresine göre fazla çalışma hesabında yarım saat ara dinlenme yaptığını kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.