Esas No: 2021/23218
Karar No: 2022/3529
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23218 Esas 2022/3529 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı incelenmiştir. Temyiz itirazlarından diğerleri reddedilmiş ancak kararın gerekçesinde iddia ve savunmalardaki görüşler açıklanmamış, suça sürüklenen çocuğa son sözü sorulduktan sonra müdafine söz hakkı verilmemiş, sosyal inceleme raporu alınmamış veya gerekçesi belirtilmemiş, suç tarihinde çalınan tekerlekli motosikletin çalındığı yerin belirtilmemesi gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri açıklanarak, TCK 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması gerekliliği vurgulanmıştır. Kanunlar: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. maddeleri, CMK'nın 216/3. Maddesi, 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi, Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. Maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, suça sürüklenen çocuğun suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuk hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün neden açıklandığına ilişkin gerekçeyle yetinilip yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Suça sürüklenen çocuğa son sözü sorulduktan sonra suça sürüklenen çocuk müdafiine söz hakkı verilmek suretiyle CMK'nın 216/3. maddesine aykırı davranılması,
3- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
4- Dosya kapsamından, suça sürüklenen çocuğun suç tarihinde müştekiye ait 3 tekerlekli motosikleti çaldığı yerin, binanın eklentisi mahiyetinde bir yer olup olmadığının anlaşılamaması karşısında, müştekiden suç tarihinde motosikletini park ettiği ikametinin önü olarak belirtilen yerin, mahiyeti, etrafının tel örgü, duvar gibi işaretlerle çevrili olup olmadığının sorulması, gerektiğinde olay yerinde keşif de yapılması, yapılacak araştırma sonucunda, motosikletin çalındığı yerin bina eklentisi olduğunun tespiti halinde suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 142/1-b. maddesi ile uygulama yapılması, aksi halde aynı Kanun’un 142/1-e. maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
5- Gerekçeli karar başlığında, suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuğun taraf sıfatının “suça sürüklenen çocuk” yerine hatalı olarak “sanık” şeklinde gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.