MAHKEMESİ : OLTU ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/02/2014
NUMARASI : 2012/1024-2014/199

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucu K. Köyü çalışma alanında bulunan 127 ada 33 parsel sayılı 692.656,59 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, mera niteliği ile orta malı olarak sınırlandırılmıştır. Davacı Y.. Y.., satın alma ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Y.. Y.. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, kesin hükmün varlığı gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmiştir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 303. maddesinde ayrıntılı olarak açıklandığı üzere, iki ayrı dava bakımından ilk dava sonucu verilen kesinleşmiş kararın ikinci davada kesin hüküm olarak değerlendirilebilmesi için her iki davanın taraflarının ve dava sebebinin ve ilk davanın hüküm fıkrası ile ikinci davaya ait talep sonucunun aynı olması gerekir. Somut olayda dava 692.656,59 metrekare yüzölçümündeki taşınmazın bir bölümüne ilişkindir. Kesin hüküm olduğu kabul edilen Kadastro Mahkemesinin 2006/232-98 Esas-Karar sayılı dosya ilamında davacı Y.. Y.. taraf olmadığından kesin hüküm şartlarının oluşmadığı ortadadır. Önceki davaya konu edilen taşınmaz bölümüne ilişkin ret kararı davalı taraf için ancak güçlü delil olabilir. Hal böyle olunca mahkemece mahallinde keşif yapılıp davacının davaya konu ettiği bölüm belirlenmeli, iddia ve savunmalar çerçevesinde ve güçlü delil durumu da gözönünde bulundurularak sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Belirtilen hususlar gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine,
16.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.