MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/1252 Esas, 2018/1355 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanıklar ve müdafiilerinin CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca İstinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu verilen 06.02.2019 gün, 2018/4105 Esas, 2019/243 Karar sayılı "Mahkumiyet" kararlarına karşı, sanık ... ve müdafii ile sanık ... tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü;
Sanık ... hakkında Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2019/13016 Esas ve 2019/15159 Karar sayılı ilamıyla cezasının onanma isteğinin feragat iradesi olup olmadığının sorulması için iadesine karar verildiği, sanığın 20.01.2020 tarihli beyanı ile temyiz hakkını kullanmak istediğini belirttiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi’nin 06.02.2019 tarih 2018/4105 Esas ve 2019/243 Karar sayılı hükmünün sanığın yüzüne karşı verildiği, sanığın, 5271 sayılı Kanun’un 291/1. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçtikten sonra 19/04/2019 tarihinde kararları temyiz ettiği anlaşılmakla aynı Kanun’un 298/1. maddesi gereğince temyiz isteminin REDDİNE, 15.04.2020 tarihli tahliye kararının kaldırılmasına,
II-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık ... ve müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
III-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ve müdafiinin temyiz isteminin, etkin pişmanlık ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin mahkumiyet hükmü hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 22.04.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.