MAHKEMESİ : Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ 29/03/2013
NUMARASI : 2011/456-2013/113

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 28.11.2011 gününde verilen dilekçe ile müdahalenin önlenmesi ve ecrimisil birleştirilen dosyada geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, birleştirilen davanın kabulüne dair verilen 29.03.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı-birleştirilen dosyada davalı N.. D.. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Davacı vekili davalının, 253 parsel sayılı taşınmazı yol olarak kullanmak suretiyle elattığından elatmasının önlenmesi ve ecrimisilin tahsilini talep etmiş, davalı tarafından açılan birleştirilen davada ise.. parsel sayılı taşınmaz üzerinden .. parsel sayılı taşınmaz lehine geçit hakkı kurulması istenmiştir.
Mahkemece asıl dosyada davanın kısmen kabul kısmen reddine, birleştirilen davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacı-birleştirilen dosyada davalı N.. D.. vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davacının müşterek malik olduğu .. parsel sayılı taşınmaza davalının yol olarak kullanmak suretiyle, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası yönünden verilen karara karşı temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Davalının birleştirilen geçit hakkı tesisi davasına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davacı eskiden beri taksimen davalılara bırakılan . parsel sayılı 14.900 m2 bahçe cinsli taşınmazın içerisinden yol geçtiğini, davalıların bu yola ağaç dikerek elatmaları nedeniyle yoldan yararlanamadığını ileri sürerek geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Mahkemece yol fiilen Açık olmadığından davanın kabulüne, ... parsel sayılı taşınmaz üzerinden 254 parsel sayılı taşınmaz lehine 2,5 metre genişliğinde geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Açıklandığı üzere, geçit hakkı tanınmasıyla yola bağlantısı olmayan veya mevcut yolla ihtiyacı karşılanmayan taşınmazın genel yolla bağlantısı sağlanır.
Somut olaya gelince; dosya içerisindeki pafta suretiyle bilirkişi raporu ekindeki krokiye göre tapuda davacı adına kayıtlı 254 sayılı parselin kadastrol yola cephesi mevcut olduğundan davacının geçit ihtiyacı bulunmamaktadır.
Mahkemece yukarıda değinilen ilkeler gözardı edilerek şartları oluşmadığı halde yola cephesi olan.. parsel sayılı taşınmaz yararına yazılı şekilde geçit irtifakı kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl davada davacı N.. D.. vekilinin temyiz itirazlarının reddine, 2 numaralı bentte açıklanan nedenlerle birleştirilen davada davalı N.. D.. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 28.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.