Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12759 Esas 2017/15250 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12759
Karar No: 2017/15250
Karar Tarihi: 14.06.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12759 Esas 2017/15250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini binbaşı olarak tanıtarak dolandırıcılık suçu işlemiş ve Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Ancak, bu eylemin, 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında nitelikli dolandırıcılık suçu olarak değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, Üst Dereceli Ağır Ceza Mahkemesinin görevli olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve ceza miktarı bakımından kazanılmış haklar saklı tutulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK 157/1 (Dolandırıcılık)
- TCK 62/1 (Görevi Kötüye Kullanma)
- TCK 52/2 (Kamu Görevlisinin Suçu İşlemesi Halinde)
- TCK 53 (Niteliği İtibariyle Görevli Olmayan Kişilerin Görevi Kullanması)
- 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi
- TCK 158/1 (Nitelikli Dolandırıcılık)
- 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi
15. Ceza Dairesi         2017/12759 E.  ,  2017/15250 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 157/1, 62/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın katılana kendisini binbaşı olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi ve mahkemece bu şekilde kabul edilmesi karşısında;eyleminin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delilllerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görlmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle,5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına , 14.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.