Esas No: 2021/17485
Karar No: 2022/3470
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17485 Esas 2022/3470 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçu nedeniyle mahkum edilen sanık hakkında yapılan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, ancak suçun nitelendirmesiyle ilgili hatalı uygulamalar yapıldığından hüküm bozulmuştur. Sanığın çalma eylemi, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde belirtilen suç olmasına rağmen, yanlış bir nitelendirmeyle 141/1 maddesi uyarınca cezalandırılmıştır. Ayrıca, azmettirici olarak kabul edilen sanığın suç nitelendirmesi de yanlış yapılmıştır ve 38/2. maddesi yerine 37/2. maddesi uygulanması gerekmektedir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 53, 38/2 ve 37/2 maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamına göre, sanığın hastane içerisindeki bekleme salonunda bulunan laptopu çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1 maddesi uyarınca uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
2-5237 sayılı TCK'nın 38/2. maddesindeki düzenlemede, azmettiren kişi, fiilen suçun işlenmesine iştirak etmediği halde, kendisinde suç işleme fikri bulunmayan bir kişinin iradesini etkileyerek suç yoluna sokması nedeniyle cezalandırılmaktadır. Somut olayda ise sanığın, eyleme asli fail olarak katılarak suç tarihinde 11 ve 6 yaşında olan ve kusur yeteneği bulunmayan öz oğulları ... ve ...’a hastanenin bekleme odasında bırakılan laptopu gösterip, alıp getirmelerini söylediği ve ... ve ...’ın da laptopu bulunduğu yerden alıp getirerek sanığa verdiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminde 5237 sayılı TCK'nın 37/2. maddesinin uygulama koşulları oluştuğu gözetilmeden, hatalı nitelendirme ile aynı Kanun'un 38/2. maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
