MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, basit yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme
HÜKÜMLER :1) Sanığın neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama, basit yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme suçlarından mahkumiyetine dair; İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.12.2016 tarih, 2015/424 Esas, 2016/355 Karar sayılı kararı
2) İstinaf başvurularının esastan reddine dair; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 19.01.2018 gün, 2017/2626 Esas, 2018/34 Karar sayılı kararı
3) Basit yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme suçlarından verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına ilişkin temyiz talebinin reddine dair; 08.03.2018 tarihli ek karar

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 19.01.2018 gün, 2017/2626 Esas, 2018/34 Karar sayılı kararının ile 08.03.2018 tarihli ek kararın sanık müdafii tarafından CMK"nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet etme suçundan hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları, miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından,
Sanık hakkında basit yaralama suçundan, verilen kararın türü ve karar tarihi gözetildiğinde, 15.02.2019 tarihinde Resmi Gazete’nin 30687. sayısında yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli, 2018/71 Esas ve 2018/118 Karar sayılı iptal kararından önce kararın verildiği de dikkate alınarak karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nin 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından,
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi"nin 08.03.2018 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, ek karara yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
2) Sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddine dair karara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesi tarafından hükmedilen hapis cezasının beş yılın üzerinde olması nedeniyle temyize tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 19.01.2018 gün, 2017/2626 Esas, 2018/34 Karar sayılı “istinaf başvurusunun esastan reddine dair” hükmünün tüm dosya kapsamına göre hukuka uygun olduğu anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle, CMK’nin 302/1. maddesi gereğince, isteme uygun olarak TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 304/1. maddesi gereğince “İstanbul Anadolu 9. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere” Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.