Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/279 Esas 2014/1301 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi ve davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, Tepealtı Mahallesi 392 ada 111 ve 114 sayılı parseller arasından geçen yolun kesinleşen orman kadastro sınırları içinde bulunduğu halde, kadastro sırasında paftasında yol olarak gösterilmek suretiyle tesbit dışı bırakıldığını ileri sürerek, tesbitin iptali ile taşınmazın orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, taşınmaz hakkında kadastro tutanağı düzenlenmediğinden davanın görevsizlik nedeniyle reddine, karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın yetkili ve görevli Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmekle hüküm, dairenin 12/02/2009 tarihli ve 2009/1846 E. - 2164 K. sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiş; dosya görevsizlikle kendisine gelen Çarşamba 2. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne; 392 ada 111 ve 392 ada 114 parsel numaralı taşınmazlar arasında kalan yolun ekli krokide yeşil boyalı olarak (B1) ile gösterilen 37,02 m²"lik yol bölümünün aynı ada son parsel numarası verilerek orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi ve davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro paftasında yol olarak tescil harici bırakılan bölümün orman niteliğiyle tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 18.11.1977 tarihinde 1744 Sayılı Yasaya göre ilanı yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ve 2. Madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada, çekişmeli taşınmazın (B1) olarak gösterilen kısmının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Ancak, davalı Hazine ve Köy Tüzel Kişiliğinin kanunî hasım olması karşısında davalılar aleyhine yargılama giderine karar verilmiş olması ve dava konusu taşınmazın yüzölçümü 33,46 m² olduğu halde, hüküm fıkrasında maddi hata ile “37,02 m²” yazılması doğru görülmemiş ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün üçüncü bendinde yer alan “... davalı ... kişiliğinden” ibaresinin çıkarılarak yerine “davacı ... Yönetiminden” ibaresinin yazılması, yargılama giderlerine ilişkin hükmün 4. bendinin kaldırılarak, yerine “yargılama giderlerinin davacı ... Yönetiminin üzerinde bırakılmasına” cümlesinin yazılması ve hükmün ikinci bendinde yer alan "37,02 m²" ibaresinin çıkarılarak yerine "33,46 m²" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 28/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.