Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/277 Esas 2014/1299 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, .... Köyü 101 ada 627 ve 115 ada 4 sayılı parseller arasından geçen yolun kesinleşen orman kadastro sınırları içinde bulunduğu halde, kadastro sırasında paftasında yol olarak gösterilmek suretiyle tesbit dışı bırakıldığını ileri sürerek, tesbitin iptali ile taşınmazların orman niteliğiyle Hazine adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, taşınmazlar hakkında kadastro tutanağı düzenlenmediğinden davanın görevsizlik nedeniyle reddine, karar kesinleştiğinde ve talep halinde dosyanın yetkili ve görevli asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş; hüküm davacı ... Yönetimi tarafından temyiz edilmekle, Dairenin 12/02/2009 tarih 2009/1917-2185 sayılı kararıyla onanarak kesinleşmiş; dosya görevsizlikle kendisine gelen Çarşamba 2. Asliye Hukuk Mahkemesince, davanın kısmen kabulüne; 101 ada 627 ve 115 ada 4 parsel numaralı taşınmazlar arasında kalan yolun ekli krokide yeşil boyalı olarak (B1) ile gösterilen 149,93 m²"lik yol bölümünün aynı ada son parsel numarası verilerek orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro paftasında yol olarak tescil harici bırakılan bölümünün orman niteliğiyle tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 20.10.1978 tarihinde 1744 sayılı Kanuna göre ilânı yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ve 2. madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın (B1) olarak gösterilen kısmının orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. Ancak, davalı Hazine ve köy tüzel kişiliğinin kanunî hasım olması karşısında davalılar aleyhine yargılama giderine karar verilmiş olması doğru görülmemiş ise de bu hususun hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün üçüncü bendinde yer alan “... davalı ... kişiliğinden” ibaresi çıkarılarak yerine “davacı ... Yönetiminden” ibaresi ile yargılama giderlerine ilişkin hükmün 4. bendinin kaldırılarak, yerine “yargılama giderlerinin davacı ... Yönetiminin üzerinde bırakılmasına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 28/01/2014 günü oy birliği ile karar verildi.