Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23396 Esas 2022/3656 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
16/09/2014 tarihli karar duruşmasına hükümlü halde cezaevinden SEGBİS ile katılan sanığa CMK'nın 263. maddesine göre, sanığın bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmediğinin anlaşılması karşısında sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I)Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
II)Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Kamu malına zarar verme suçundan katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar gören, davaya katılma ve yasa yollarına başvurma hakkı bulunan İçişleri Bakanlığı’na duruşma gününün bildirilmediği, gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz eden suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı vekilinin hükmü temyize hak ve yetkisi olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve şikayetçi İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.