Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24241 Esas 2016/10233 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24241
Karar No: 2016/10233
Karar Tarihi: 11.05.2016

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24241 Esas 2016/10233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir fuhuş davasında sanık suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Temyiz edilen karar incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği, kanıtların eksiksiz olarak sunulduğu, tutarlı bir vicdani kanının oluştuğu ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığı tespit edilmiştir. Karar oy birliğiyle onanmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Fuhuş suçu, TCK'nın 227. maddesinde düzenlenmiştir. Bu maddeye göre, bir kişinin başkasına yönlendirilmesi veya zorlanması sonucu fuhuş yapılması suçtur.
- TCK'nın 53. maddesi ise, cezanın kanuni çerçevesini belirlemektedir. Cezanın ölçülülük ilkesi çerçevesinde belirlenmesi gerekmektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/24241 E. , 2016/10233 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.