Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24340 Esas 2022/3669 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, basit yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların temyiz dilekçelerinde hakaret ve tehdit suçlarından verilen beraat hükümlerini temyiz etmedikleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/8. madde ve fıkrasına göre; mala zarar verme suçunun basit yargılamaya tabi olmadığı ve bu suçla birlikte işlenen silahla kasten yaralama suçunda da basit yargılama usulü uygulanmayacağı anlaşılmakla yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında mağdur ...’e yönelik silahla yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında katılan ...’e karşı işledikleri mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Kabule göre de;
Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilamın suç tarihinden sonra 03.07.2012 tarihinde kesinleştiği ve adli sicil kaydında da başkaca tekerrüre esas ilam olmadığı gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve sanık ...’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.