Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23094 Esas 2022/3647 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Düşme, mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I)Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 163/3 maddesinde düzenlenen karşılıksız yararlanma suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e, 67/4 maddeleri uyarınca hesaplanan 8 yıl asli dava zamanaşımının (hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 23/05/2011 tarihi itibarıyla duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 24/02/2014 günü yeniden işlemeye başladığı değerlendirilerek) 15/02/2011 olan savunma tarihinden inceleme tarihine kadar dava zamanaşımının dolmuş olması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II)Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 23/05/2011 tarihi itibarıyla duran zamanaşımının, kesinleşen sonraki mahkumiyete konu suçun işlendiği 24.02.2014 günü yeniden işlemeye başladığı ve 08/06/2021 tarihli hükümde mühür bozma suçundan hapis cezasına hükmedilmesi ile karar tarihi olan 08/06/2021’de zamanaşımının kesildiği tespit edilerek yapılan incelemede;
Özelleştirme İdaresi Başkanlığının 30/04/2009 tarih 2009/16 karar numaralı Özelleştirme Yüksek Kurulu Kararı ile Medaş Elektrik Dağıtım A.Ş.’nin özelleştirildiği, mühürleme tarihinde lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan işleme aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK'nun 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurları oluşmadığından, sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 03/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.