Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12018 Esas 2015/4671 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yüklenen suç açısından taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak hakkında beraat kararı verildiği kabulüne rağmen, hüküm fıkrasında "sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmaması” nedeniyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasındaki "sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olmaması" ibaresinin “üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca” değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.