Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19913 Esas 2016/10230 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19913
Karar No: 2016/10230
Karar Tarihi: 11.05.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19913 Esas 2016/10230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve hükümler onanmıştır. Kararda, sanıkların suçlarını işlediği kanıtlanmış ve vicdani kanının da oluştuğu belirtilmiştir. Hakaret suçuyla ilgili olarak, birden fazla görevliye karşı tek bir fiil ile gerçekleştirilmesi durumunda TCK’nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir, ancak karşı temyiz olmadığı için bozma yapılamamıştır. Ayrıca, TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasıyla ilgili hüküm Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olsa da, bu husus infaz aşamasında göz önünde bulundurulabileceği belirtilmiştir. Suç tarihine göre kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: GÖREVİ YAPTIRMAK İÇİN DİRENME (TCK m.265), HAKARET (TCK m.125), TRAFİK GÜVENLİĞİNİ TEHİKEYE SOKMA (TCK m.179).

18. Ceza Dairesi 2015/19913 E. , 2016/10230 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanığın, hakaret eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağın ortadan kalkmış ise de, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden, bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından sanıklar ... ve ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 11.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.