Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3651
Karar No: 2019/910
Karar Tarihi: 15.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/3651 Esas 2019/910 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Davacı, davalının işyerinde elektrik ustası olarak çalıştığını ve haklı sebeple iş sözleşmesini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti ve işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. İşçinin yıllık izin ücreti alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 150 gün izin hakkı bulunduğunu ancak izin defterindeki kayıtların denetime elverişli olmadığı gerekçesiyle davacının kullanmadığı yıllık izin bulunup bulunmadığı konusunda bir sonuca varılamadığını belirtmiştir. Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Yüksek Mahkeme kararında, dava dosyasında sunulan izin formlarının dikkate alınması gerektiği ve davacının hak kazandığı yıllık izin süresi ile kullandığı izin süresinin denetime elverişli şekilde belirlenmesi gerektiği belirtilerek, mahkeme kararı bozulmuştur.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesi, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödenmesini öngörmektedir. Yıllık izinlerin kullandırıldığı ispat yükü işverene aittir ve işveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
22. Hukuk Dairesi         2016/3651 E.  ,  2019/910 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde elektrik ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
    Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
    Somut olayda, Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 150 gün izin hakkı bulunduğu, davacının118 gün izin kullandığı, böylece 32 günlük izin ücreti alacağı bulunduğu kabul edilerek yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davalı işverence dosyaya birçok izin formu sunulmuş olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu izin formlarından hangisine hangi gerekçe ile itibar edildiği denetime elverişli biçimde açıklanmamıştır. Bilirkişi raporunda davacının 118 gün izin kullandığı ifade edilmiş ise de, bu sonuca ne şekilde ulaşıldığı rapordan denetlenememektedir. Davalı tarafın sunduğu izin formları dikkate alınarak, davacının hak kazandığı yıllık izin süresi ile kullandığı izin süresinin denetime elverişli şekilde belirlenmesi ve buna göre davacının kullanmadığı yıllık izin bulunup bulunmadığı noktasında bir sonuca varılması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
    Temyiz edilen kararın yukarıda belirtilen sebepten bozulması gerekmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.





    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi