10. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/8971 Karar No: 2016/12018 Karar Tarihi: 04.10.2016
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/8971 Esas 2016/12018 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2016/8971 E. , 2016/12018 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Rücuan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; ilâmda yazılı nedenlerle gerçekleşen davanın kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmesi ve davalı vekilince de duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 04.10.2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmiştir. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davalı adına gelen olmadı. Karşı taraf adına Av. ... geldi. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan Avukatın sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. Dava, iş kazası sonucu 01.07.2009 tarihinden itibaren %31,2 bilahare 02.04.2013 tarihinden itibaren artmayla %44,2 oranında sürekli iş göremezliğe maruz kalan sigortalıya bağlanan gelir ve masrafların, davalı işverenden 5510 sayılı Yasanın 21. ve 76. maddelerine dayalı olarak rücuan tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece, %50 işveren kusuru ve %44,2 orana göre bildirilen ilk peşin değerli gelir gözetilmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemenin ilk peşin değerli gelirin belirlenmesine yönelik hükmü eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır. Gerçekten iş kazası sonucu 01.07.2009 tarihi itibarıyla %31,2 sürekli iş göremezlik derecesi üzerinden gelire giren sigortalının, sürekli iş göremezlik oranı bilahare 02.04.2013 tarihinden itibaren artma ile %44,2’ye yükseldiği anlaşılmaktadır. Sürekli iş göremezlik oranındaki artışa bağlı olarak değişime uğrayan gelir, düşük iş göremezlik oranı nedeniyle bağlanmış olan başlangıçtaki gelir olup; gelir hesabındaki unsurlardan biri olan iş göremezlik oranındaki değişim karşısında, başlangıçtaki gelirin, değişen iş göremezlik oranına uyarlanması zorunluluğu bulunmaktadır. Bu durumda, peşin sermaye değerli gelirin, gelir başlangıç tarihi(01.07.2009) itibarıyla, artan iş göremezlik oranına(%44,2) göre belirlenmesi; yeni oran üzerinden belirlenmiş olan bu peşin sermaye değerli gelirden, gelir başlangıç(01.07.2009) tarihinden sürekli iş göremezlik derecesinin yükseldiği (02.04.2013) tarihe kadar ödenen gelirin, düşük iş göremezlik oranı ile artan iş göremezlik oranı arasındaki fark iş göremezlik oranına(%13) karşılık gelen miktarının mahsubu gerekecektir. Öte yandan başlangıçtaki gelir onay tarihinin esas alınması gereği de dikkate alınmalıdır. Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde bulunacak ilk peşin değerli gelir ile gerçek zarar miktarı karşılaştırılarak yapılacak değerlendirme sonucuna göre karar verilmelidir. Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca araştırma yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. O hâlde, taraflar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacı Avukatı yararına takdir edilen 1.350,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine 04.10.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.