Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/15571 Esas 2022/3581 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Anayasa'nın 40/2, 5271 sayılı CMK'nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarında başvurulacak kanun yolu, mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerektiği halde, ceza infaz kurumunda bulunan sanığın SEGBİS vasıtasıyla yüzüne karşı verilen 08/09/2020 tarihli hükümde, kanun yoluna başvuru süresinin tefhimden itibaren 15 gün olduğunun belirtilmesi ve CMK'nın 263'ncü maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, sanığın 16/09/2020 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Katılanın suça konu yeri depo olarak kullandığını,işyeri olarak kullanmadıklarını beyan etmesi karşısında;salt malların muhafazası için kullanılan, herhangi bir ticari faaliyetin yürütülmediği, depo olarak kullanılan, iş yeri sahibinin ya da işçilerin sürekli bulunmadığı bina vasfındaki yerin, iş yeri veya eklentisi olarak değerlendirilemeyeceği ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetne karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, 03.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.