Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1965 Esas 2020/1537 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı İçişleri Bakanlığına izafeten ... Muhekamat Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 26/02/2008 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/12/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, 2330 sayılı Yasa uyarınca rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, çıkan çatışmada yaralanan dava dışı polis memuru ..."a 2330 sayılı Kanun kapsamında nakdi tazminat ve tedavi masrafı ödendiğini belirterek, ödenen miktarın rücuan tazminini zarara yol açan ve çatışmada ölen ..."ün mirasçıları olan davalılardan talep etmiştir.
Davalılar ise, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyasının incelenmesinde; davacının 6.723,81 TL tedavi gideri ve 10.627,00 TL nakdi tazminat talebi olmak üzere toplam 17.350,00 TL"nin bir kısım davalılardan tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesince verilen 15/06/2016 tarihli kararın Dairemizin 04/10/2017 tarih, 2017/1827 esas ve 2017/5345 karar sayılı ilamı ile nakdi tazminat talebi yönünden bozulmuş mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ve alınan 15/06/2018 tarihli bilirkişi raporunda nakdi tazminat yönünden hesaplama yapılarak olay tarihi verilerine göre istenebilecek tazminat miktarının 9.523,75 TL olduğu bildirilmiştir. Temyize konu ilamda 6.723,81 TL tedavi gideri yönünden hüküm tesis edilmeyerek 9.523,75 TL nakdi tazminatın bir kısım davalılardan tahsiline yönelik karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davanın 2330 sayılı Yasa uyarınca nakdi tazminat ve tedavi giderlerine ilişkin olduğu, davacının 6.723,81 TL tedavi gideri talebinde bulunduğu ancak bu konuda herhangi bir karar verilmediği anlaşıldığından kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle reddine 03/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.