Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ..ada .parsel sayılı taşınmazın maliki olup, dava dışı inşaat şirketi ile kat karşılığı inşaat sözleşmesi düzenlediklerini, ancak yüklenici şirketin edimlerini yerine getirmemesi nedeniyle açılan dava sonucunda kesinleşen mahkeme kararıyla sözleşmenin feshedilerek yükleniciye devredilen 1/2 payın adına tesciline karar verildiğini davalıların yükleniciden edindikleri bağımsız bölümlere yönelik hukuki ilişkinin kendisini bağlamayacağını ileri sürerek, el atmanın önlenmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılardan bir kısmı, oturumlara katılarak çekişme konusu taşınmazdaki bağımsız bölümleri harici satım sözleşmeleri ile bedelini ödeyerek yükleniciden satın aldıklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, el atma olgusunun sabit olduğu gerekçesiyle bir kısım davalılar yönünden davanın kabulü’ne karar verilmiştir.
Karar, davacı ile bir kısım davalılar vekilleri tarafından süresinde duruşma istemli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma istemi değerden reddedilerek, gereği görüşülüp düşünüldü.
                                                    -KARAR-
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden; çekişme konusu ...ada ,,parsel sayılı tışınmazın tamamı davacı adına kayıtlı iken 1/2 payının davacı tarafından dava dışı yükleniciye kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince devredildiği, daha sonra sözleşmenin feshedilerek 1/2 payın tekrar davacı adına tescil edildiği anılan taşınmazda davalıların kayda dayalı bir haklarının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Davacı, çekişmeli taşınmazdaki binayı davalıların hiçbir hukuki nedene dayanmaksızın işgal ettiklerini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.Kural olarak Türk Medeni Kanununun 683.maddesi gözetilmek suretiyle kayda üstünlük tanınarak elatmanın önlenmesine karar verilebileceği kuşkusuzdur
Ne varki; davanın kısmen kabulüne karar verilmişse de, yapılan araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir.
Davalıların çekişmeli yapıdaki hangi bölüme ve kimin elattığı açıkça saptanmadığı gibi, zabıta araştırması ile yetinilerek elatma olgusunun benimsenmiş olmasıda isabetsizdir.
Hal böyle olunca, mahallinde uzmar bilirkişi aracılığıyla hükme yeterli, infazda duraksamaya yer vermeyecek biçimde keşif yapılarak, bilirkişiden rapor alınması davalıların hangi bölümlere elattıklarının duraksamaya yol açmayacak nitelikte belirlenmesi ve sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ile yetinilerek yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.Tarafların bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 26.3.2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.