Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21803 Esas 2022/3577 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın, kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan mahkumiyetine dair 27/02/2018 tarihli ve 2018/119 Esas, 2018/233 Karar sayılı ilamın sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesince gerçekleştirilen inceleme neticesinde anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair 21/05/2018 tarihli ve 2018/1388 Esas, 2018/800 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 280/1-a maddesi uyarınca kesin olarak verilmesinin ardından sanık tarafından sunulan 06.11.2019 tarihli dilekçede “sonradan yürürlüğü giren 7188 sayılı Kanun uyarınca dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya gönderilmesinin” talep edilmesi üzerine dosyanın dairemize gönderildiği, temyiz incelemesine konu kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçu yönünden verilen kararın, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 29. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 286/3-a-1. maddesi uyarınca temyizi kabil hale geldiği anlaşılmakla; anılan yasal değişiklik sebebiyle hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında kamu malına zarar verme ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanığın karar tarihinden sonra, 25.01.2022 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 03/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.