Bir kimseyi fuhuşa teşvik etme - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/23811 Esas 2016/10195 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/23811
Karar No: 2016/10195
Karar Tarihi: 11.05.2016

Bir kimseyi fuhuşa teşvik etme - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/23811 Esas 2016/10195 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir kimseyi fuhuşa teşvik etme ve yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Yaralama suçuna verilen cezanın artırımı eşine karşı gerçekleştirilen eylemi nedeniyle yapılmış ancak uygulama maddesi belirtilmemiştir. Temyiz edilemeyecek bir cezayla ilgili olduğu için hüküm reddedilmiştir. Fuhuşa teşvik suçuna yönelik temyizde ise neden bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Sanığın eylemi, kanıtlar, iddia ve savunmalar doğrultusunda kanuna uygun olarak saptanmış, doğru olarak nitelendirilmiş ve suç tipine uygun bulunmuştur. Sanık, aynı mağdura fuhuş yaptırmak için farklı zamanlarda aracılık etmiştir. TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmamıştır ancak bozma yapılması mümkün olmadığı için karar onanmıştır. Mahkeme kararı, Anayasa Mahkemesi tarafından 53. maddenin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verilen iptal kararları kapsamında infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 (geçici 2.)
- 1412 sayılı CMUK'ın 317. maddesi
- TCK'nın 43/1. maddesi
- TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi

18. Ceza Dairesi 2015/23811 E. , 2016/10195 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Bir kimseyi fuhuşa teşvik etme, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine sanığın eylemini eşine karşı gerçekleştirmesi nedeniyle artırım yapılarken uygulama maddesi gösterilmemiş ise de, şekli anlamdaki bu eksikliğin yerinde düzeltilebileceği kabul edilerek göre dosya görüşüldü:
1- Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 (geçici 2.) ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık hakkında bir kimseyi fuhuşa teşvik etme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen bir kimseyi fuhuşa teşvik etme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdurun fuhuş yapmasına aracılık ettiği anlaşıldığından, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının, kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.