Danıştay 4. Daire 2016/7529 Esas 2020/6444 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/7529
Karar No : 2020/6444

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, araç alım satımı yaptığından bahisle gerçek usulde gelir vergisi mükellefiyeti tesis edilmesine ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; 01/08/2011 tarihinden 03/07/2012 tarihine kadar toplamda 9 adet araç alım satımı yaptığı, bu alım-satım faaliyetinden 2011 ve 2012 yıllarında elde ettiği kazancın ticari kazanç olarak vergilendirilmesine ilişkin tüm koşulların gerçekleştiği, davalı idare tarafından davacı nezdinde düzenlenen tutanak ile 2011 ve 2012 yıllarında araç alım satımı yaptığının kabul edildiği, davacı adına 01/08/2011 tarihinden en son aracın satıldığı 25/07/2012 tarihe kadar mükellefiyet tesis edilmesine ilişkin işlemde hukuka aykırılık görülmediği, ancak 25/07/2012 tarihinden sonra davacı adına herhangi bir araç alım satımının olmadığı ve davalı idare tarafından davacı nezdinde düzenlenen tutanak ile 2012 yılı sonrasında ticari bir faaliyetinin bulunmadığının ifade edildiği anlaşıldığından 25/07/2012 tarihinden sonrası için tesis edilen mükellefiyet işleminde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, 25/07/2012 tarihinden sonrası için tesis edilen mükellefiyet işleminin iptaline, 01/08/2011 tarihinden 25/07/2012 tarihe kadar mükellefiyet tesis edilmesine ilişkin işlem yönünden davanın reddine karar verilmiştir. Kararın redde ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Ticari bir faaliyetinin olmadığı, kararın aleyhine olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, 113,30 TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.