Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/27248 Esas 2022/2881 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/06/2021 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
K A R A R
Hükmüne uyulan Dairemizin 17/06/2020 tarihli ve 2017/3202 esas, 2020/2006 karar sayılı ilamında; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, “davalı doktor aleyhine olayın mağduru olan dava dışı ... tarafından açılan ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/639 esas sayılı dosyasında Adli Tıp Genel Kurulundan alınan raporda, davalının aynı olayda 2/8 oranında kusurlu olduğunun tespit edildiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise idare mahkemesince ameliyatı gerçekleştiren doktorun 2/8 kusuruna göre kusur indirimi yapılmamış olduğu, şu durumda davacı idarenin yalnızca davalının kusuruna isabet eden miktarı rücu edebileceği gözetilerek davalının kusuruna göre oluşan zarara hükmedilmesi, ayrıca mahkemece, davalı doktorun kusur durumu, dava konusu olayın gerçekleşme biçimi, ağır çalışma koşulları ve iş yoğunluğu gözetilerek, tahsiline karar verilen zarar miktarından 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 51. ve 52. maddeleri (818 sayılı Mülga Borçlar Kanunu’nun 43. ve 44. maddeleri) gereğince uygun bir miktarda hakkaniyet indirimi yapılması” gereğine değinilerek karar bozulmuş, taraf vekillerinin karar düzeltme istemleri reddedilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kısmen kabulü ile 20.000,00 TL nin ödeme tarihi olan 16/11/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan rücuen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına göre taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına ve aşağıda dökümü yazılı 1.024,65 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 21/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.