Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/7159 Esas 2019/4501 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ..... ile ... aralarındaki dava hakkında ...... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 30/09/2015 tarih ve 2014/672-2015/638 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalının dava ve icra takiplerinde avukat sıfatıyla temsil etmesi amacıyla kendisini vekil tayin ettiğini, aralarında sözleşme imzalandığını, davalı tarafından ödenmesi gereken masraf ve vekalet ücretinin kendisine ödenmediğini, bu yüzden vekillikten çekildiğini, davalı adına ...... 6. İcra Müdürlüğü’nün 2014/14983 Esas sayılı dosyası ile takip başlattığını, davalı borçlunun itirazı üzerine takibin durduğunu tüm bu nedenlerle itirazın iptali ile takibin devamına, davalı borçlunun alacağın %20"sinden az olmamak üzere icra-inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 4.169,98 TL alacak ile itirazın iptaline takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, şartlar oluşmadığından icra inkar tazminatı ile ilgili talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 esas, 2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 03/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

....