MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ..."un yokluğunda verilen kararın sanığın adresine 17.07.2013 tarihinde tebliğ edilmesi karşısında, sanığın temyiz talebinde bulunma süresinin son günün adli tatile rastladığı ve CMK"nın 331/4. maddesi hükmü de gözetilip sanık ..."un 31.07.2013 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek mahkemenin 01.08.2013 tarih 2010/877 esas ve 2013/427 karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
Mahkum oldukları uzun süreli hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan yoksun bırakılma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden; katılanın 15.05.2010 tarihli soruşturma aşamasında aracını tüm güvenlik önlemlerini aldıktan sonra nizami olarak park ettiğine ilişkin beyanı da gözetilerek sanıkların eylemlerinin TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı yasanın 142/1-e maddesiyle haklarında uygulama yapılması sonuca etkili görülmediğinden; hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi ile tekerrüre esas sabıkaları bulunan sanıklar hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ise karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanıklara yüklenen yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması sebebiyle sanıklara yüklenmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanıklara yargılama gideri yüklenmesine ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.