Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19403 Esas 2016/10165 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19403
Karar No: 2016/10165
Karar Tarihi: 11.05.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/19403 Esas 2016/10165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkum edilmiştir. Sadece hakaret suçu hakkında temyiz istemi reddedilmiş, mahkumiyet kararı onanmıştır. Ancak, görevi yaptırmamak için direnme suçu hakkında sanığın cezası fazla tayin edildiği, birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin hüküm kaldırıldığı için yeniden yargılanma yapılmak üzere karar bozulmuştur.
TCK'nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edildiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 265/4 maddesinin uygulanması suretiyle sanığa fazla ceza tayin edilmesi, birden fazla kamu görevlisine karşı suç işlenmesine rağmen TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması gibi nedenler kararın bozulmasına sebep olmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53/1-b, 265/4 ve 43/2. maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2015/19403 E. , 2016/10165 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I- Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen gözetilmesi mümkün görüldüğünden, bu hususun bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın görevli memurlara tehdit içerikli sözlerini söylemesinin ardından dosyadaki diğer sanığın aniden görevli memurlara cam şişe fırlatıp bıçak çektiğinin, sonrasında sanığın başka bir eyleminin bulunmadığının anlaşılması karşısında, görevi yaptırmamak için direnme eylemini ne şekilde silahla ve birden fazla kişi ile birlikte gerçekleştirdiği hususunun gerekçesi karar yerinde gösterilip tartışılmadan TCK’nın 265/4 maddesinin uygulanması suretiyle sanığa fazla ceza tayin edilmesi,
2- Eylemin birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
3- TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas mahkemesine gönderilmesine, 11.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.