Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3063 Esas 2020/2290 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3063
Karar No: 2020/2290
Karar Tarihi: 25.11.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3063 Esas 2020/2290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tefecilik yapmak suçundan mahkum olduğu bir dava dosyasını inceleyerek, sanığın cezasına ilişkin açıklamalar yaptı. Mahkeme, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanan koşullu salıverilme hükümlerini göz önünde bulundurulması gerektiği vurguladı. Ayrıca, dosyada eksik kolluk araştırması yapıldığı gerekçesiyle tefecilik suçunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi.
Mahkeme kararında, sanığın cezasına ilişkin adli para cezası hesaplamasında TCK’nun 52/2 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmemiş birim gün sayısı bulunması nedeniyle, hüküm fıkrasına “TCK 52/2 maddesi gereğince sanığın sosyal ekonomik durumu dikkate alınarak hakkında verilen adli para cezası günlüğü takdiren 20,00 TL'den hesaplanarak neticeten 100,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtildi.
Kanun maddeleri:
-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi
-1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi
-5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
-TCK’nun 52/2 maddesi

9. Ceza Dairesi 2020/3063 E. , 2020/2290 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosyada sanığın tefecilik yapıp yapmadığı yönünde kolluk araştırmasının bulunduğu anlaşılmakla, eksik araştırma yapıldığı gerekçesiyle bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak olunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının TCK.nun 52/2 madde ve fıkrası uyarınca adli para cezasına çevrilmemiş olması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına ""TCK 52/2 maddesi gereğince sanığın sosyal ekonomik durumu dikkate alınarak hakkında verilen adli para cezası günlüğü takdiren 20,00 TL"den hesaplanarak neticeten 100,00 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.