İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2020/663 Esas 2020/8924 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, 28/04/2014 tarihli dilekçe ile davaya katılmak istediğini bildiren müşteki ... vekilinin katılma talebi hakkında karar verilmemesi suretiyle CMK"nın 238/3. maddesine aykırı davranıldığından, CMK"nın 237/2. maddesi gereğince suçtan zarar gören müşteki ..."nın davaya katılan, avukatının da katılan vekili sıfatıyla kabulüne karar verilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen imar kirliliğine neden olma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 2016/17150 esas 2018/9400 karar numaralı bozma ilamı öncesi verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi ve kararın sanık lehine bozulması karşısında, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceği gözetilmeden, sanıktan tahsiline karar verilmesi,

Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmüş ise de, bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yargılama gideri ile ilgili kısmın çıkartılarak yerine “bozma kararı sanık lehine olduğundan bozma kararı sonrası yapılan 56.70 TL yargılama giderinin Hazine üzerinde bırakılmasına, bozma öncesi yapılan 482 TL yargılama giderinin sanıktan tahsil edilerek Hazineye gelir kaydına" ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.