Taksirle ölüme neden olma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/4208 Esas 2020/474 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle ölüme neden olma
HÜKÜM : TCK.nin 86/2, 86/3, 87/4-2.c, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, maktul ...’e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; mahkeme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin uygulanması gerektiğine, maktulün sanık tarafından darp edildiğinin şüpheli olduğuna, ölüm ile sanığın eylemi arasında illiyet bağının bulunmadığına, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; 17/10/2018 tarih ve 2017/1895 esas, 2018/4199 karar sayılı ilamımız üzerine Adli Tıp Kurumu Başkanlığı tarafından
düzenlenen 14/02/2019 tarihli rapora göre de; maktulün ölümü ile arasında illiyet bağı tespit edilen sanık tarafından gerçekleştirilen yaralanmanın 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında olup, hayati tehlikeye neden olmayacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu gözetildiğinde; sanığın TCK.nin 23. maddesi yollamasıyla TCK.nin 85/1. maddesi uyarınca cezalandırılması yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek TCK.nin 87/4. maddesi uyarınca cezalandırılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 12/02/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.