MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-TCK"nın 232/1. maddesinde düzenlenen aile bireylerine kötü davranma suçu; yaralama, tehdit, sövme gibi Kanunun başka maddelerinde açıkça düzenlenmiş suçlar dışında kalan, çıplak gezdirme, aç bırakma, sürekli alay etme, korkutma gibi merhamet ve şefkatle bağdaşmayan eylemleri kapsar.
Somut olayda, sanığın, tartıştığı resmi nikahlı eşi olan mağdura vurmak suretiyle BTM ile giderilecek şekilde yaraladığı iddiasının TCK"nın 86/2-3.a maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunu oluşturduğu, mağdurun kollukta alınan beyanında sanığın kendisini ve çocuklarını evden attığına yönelik iddiası hususunda, mağdurun soyut iddiası dışında delil elde edilemediği ve sanığa bu yönlü savunma hakkı tanınmadığı gözetilmeden, yetersiz gerekçeyle kötü muamele suçundan hüküm kurulması,
2- Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması, karşısında, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nun temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/05/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.