Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/95 Esas 2020/3331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin olaya uygun oluşan inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu dikkate alınarak, Adli Emanetin 2013/1121 sırasında kayıtlı bulunan bono aslı duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özellikleri duruşma tutanağına geçirilerek, yasal unsurları taşıyıp taşımadığı ve aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının karar yerinde tartışılması,
2-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 tarih ve 2008/7-133-162 sayılı kararında açıklandığı üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" müessesesinin, objektif koşulların varlığı halinde, CMK"nin 231/7. maddesi uyarınca diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re"sen mahkemece değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla; adli sicil kaydına göre engel sabıkası bulunmayan ve hakkında TCK’nin 51. maddesi uyarınca erteleme hükümleri uygulanan sanığın, yargılama aşamasında suçtan kaynaklanan zararı giderip gidermediği araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında CMK’nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceği tartışılmadan, “katılanın zararının giderilmediği” şeklindeki gerekçeyle, sanık hakkında CMK’nin 231. maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 22.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.