Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24997 Esas 2022/3798 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik olduğu, sanığın ise hakkında tüm suçlardan kurulan hükümleri temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Aynı eylemle birden fazla görevli memura karşı görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediği anlaşılan sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 43/2. maddesi gereğince zincirleme suç artırımı yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi ve sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2012 tarihli ve 2008/1306 Esas - 2012/1558 Karar sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 6 ay hapis cezası tekerrüre esas olduğu halde,aynı Kanun’un 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Görevli memura hakaret ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek surette atılı kamu malına zarar verme suçundan zarar görmüş bulunan müşteki İçişleri Bakanlığı’nın, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/01/2018 tarihli iade yazısı sonrası gerekçeli kararın tebliği üzerine müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin 16/02/2018 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, müşteki kurumun 5271 sayılı CMK’nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2012 tarihli ve 2008/1306 Esas - 2012/1558 Karar sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 6 ay hapis cezası tekerrüre esas olduğu halde, sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a) Kamu malına zarar verme suçundan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
b) Sanığın adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/12/2012 tarihli ve 2008/1306 Esas - 2012/1558 Karar sayılı kararıyla kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 6 ay hapis cezası tekerrüre esas olduğu halde, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
c) İddianamede, sanık hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde, ek savunma hakkı verilmeden anılan madde uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
d)Sanık hakkında kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan hüküm kurulurken temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi yerine, aynı Kanun’un 125/1. maddesi uyarınca 3 ay hapis cezasına hükmolunup, 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a. maddesi gereğince cezanın artırılması suretiyle hatalı uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki kurum vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 07/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.