Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/164 Esas 2021/6440 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/164
Karar No: 2021/6440
Karar Tarihi: 25.02.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/164 Esas 2021/6440 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tehdit suçundan yargılanan sanık hakkında yerel mahkeme tarafından verilen beraat kararının temyiz edilmesi üzerine dosyayı incelemiş ve tebliğ işleminin usule uygun yapılmaması nedeniyle kararın sanığa usulünce tebliğ edilmesi gerektiğine karar vermiştir. Dosyanın, usulüne göre sanığa tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra Dairemize yollanması ve incelenmek üzere kararın mahkemeye geri gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu, 7201 sayılı Kanun'un 10/2. maddesi ve fıkrası
- Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- Tebligat Kanunu'nun 23/1-8
- Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi

4. Ceza Dairesi 2018/164 E. , 2021/6440 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Beraat

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükmün, bildirdiği en son adresi esas alınarak MERNİS ibaresi de eklenerek doğrudan Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı yapılan yapılan tebligatın usülsüz olması karşısında, temyiz iradesinin belirlenmesi bakımından gerekçeli kararın sanığa usulünce tebliğ olunması gerektiği,

Anlaşıldığından, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA ve dosyanın, usulüne göre sanığa tebliğ işlemi gerçekleştirildikten ve ek temyiz dilekçesi verilmesi halinde dosyaya eklenmesinden sonra Dairemize yollanılmak üzere, incelenmeksizin karar mahkemesine GERİ GÖNDERİLMESİNE, 25/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.