Konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6428 Esas 2020/10004 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6428
Karar No: 2020/10004
Karar Tarihi: 06.10.2020

Konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/6428 Esas 2020/10004 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İnegöl Cumhuriyet Başsavcılığı'nın suça sürüklenen çocuk hakkında açtığı kamu davası sonucunda, çocuk konut dokunulmazlığını bozma suçundan mahkum edildi. Mahkeme, hükmün açıklanmasını geri bırakarak çocuğu 3 yıl süreyle denetime tabi tuttu. Ancak çocuk denetim süresi içinde başka bir suç işlediği için mahkeme kararını açıkladı ve çocuk müdafiinin temyiz istemi üzerine dosya Yargıtay'a gönderildi. Ancak bölge adliye mahkemelerinin görevli olmaya başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra karar verildiği için bu durum, kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakta ve istinaf talebi incelenmesi için dosya mahalline iade edilmekte.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 8/1. maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/6428 E. , 2020/10004 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İnegöl Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 19/09/2013 tarihli ve 2013/1816 Esas – 2013/792 numaralı iddianamesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İnegöl 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2014 tarihli ve 2013/206 Esas sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına karar verildiği ve bu kararın 13/03/2014 tarihinde kesinleştiği; suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde kasten bir suç işlemesi nedeniyle yapılan bildirim üzerine İnegöl 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08/06/2018 tarihli ve 2018/71 Esas sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında açıklanması geri bırakılan hükmü açıklamasından sonra, suça sürüklenen çocuk müdafiinin 11/06/2018 tarihinde verdiği dilekçe ile temyiz isteminde bulunması üzerine dosyanın Yargıtay"a gönderildiğinin anlaşılması karşısında;
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 8/1. maddesinin, "Bölge adliye mahkemelerinin, 26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca Resmî Gazetede ilân edilecek göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 322 nci maddesinin dördüncü, beşinci ve altıncı fıkraları hariç olmak üzere, 305 ilâ 326 ncı maddeleri uygulanır. (Ek cümle: 1/7/2016-6723/33 md.) Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez." şeklinde düzenlendiği, suça sürüklenen çocuk hakkında her ne kadar daha önce 23/01/2014 tarihli ve 2013/206 Esas sayılı karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise de; 5271 sayılı CMK"nın hükmün açıklanması ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını düzenleyen 231. maddesinin 5. fıkrasının son cümlesinde "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, kurulan hükmün sanık hakkında bir hukukî sonuç doğurmamasını ifade eder." hükmü uyarınca, hükmün ancak açıklandıktan sonra hukuki sonuç doğuracağı, somut olayda ise 08/06/2018 tarihli ve 2018/71 Esas sayılı kararın hukuki sonuç doğurduğu ve infaz kabiliyetinin bulunduğu dikkate alındığında hükmün bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilmiş bulunması nedeniyle kanun yolu incelemesinin istinaf olduğu anlaşılmakla, istinaf talebinin merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE, 06/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.