12. Ceza Dairesi 2014/7528 E. , 2015/4545 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, yanında teyzesinin oğlu ... ve onun arkadaşı ile birlikte, .."ın sürücülüğünde ..."dan ..."a gitmek için yola çıktıkları, aracı değişerek kullandıkları, ancak yol uzun olduğundan, .."ın uyumaması için sanığın onunla sohbet ederek ve vize süresinin dolmasına az kaldığından 10-15 dakikalık molalarla yolculuğa devam ederek ..."a kadar geldikleri, sanığın burada aracı kullanmaya başladığı, kendi beyanından da açıkça anlaşıldığı üzere, sanığın uykusuz ve yorgun olması sebebiyle direksiyon başında uyuması nedeniyle, önünde arızalandığından dörtlü flaşörlerini yakarak, sağ bankette duraklamakta olan araca çarptığı olayda; sanığın yorgun ve uykusuz olarak araç kullandığı ve kazaya neden olduğu anlaşılmakla, olayda bilinçli taksirin koşullarının gerçekleştiği ve cezasında TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “ sanığın amacı ve saiki ” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
