Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan katılan-sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, katılan-sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan-sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan sanıkların kusura, eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Katılan-sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre katılan sanıkların kusura, eksik incelemeye, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde katılan-sanık ..."ın kullandığı pat pat tabir edilen araç ile meskun mahalde, gündüz vakti, hava açık, yol düz, zemin asfalt, yüzey kuru 7 metre genişliğindeki yoldan olay mahalli kavşağa geldiğinde seyir yönüne göre solundan kavşağa girmiş ve düz devam eden otomobile çarparak kendisinden şikayetçi olan katılan sanık ..."un basit tıbbi müdahale ili giderilebilecek şekilde, kendisinden şikayetçi olmayan eşinin nitelikli, ..."un aracında bulunan ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın katılan-sanık ..."un yaralanması nedeniyle TCK"nın 89/1. maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken TCK"nın 89/4. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "failin kastının yoğunluğu” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan-sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,11/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.