Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-e, 62, 53/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın vekili tarafından katılanın bu olay nedeniyle yaralanması sonucu yürüyemediği, konuşamadığı ve kendisine vasi atandığı kovuşturma aşamasında duruşmaya getirilen katılanın ifadesini cep telefonuna yazıp şikayetçi olduğunu belirtmesi karşısında, katılana ait tüm hasta evrakları getirtilerek olay nedeniyle katılanın TCK"nın 89/3. maddesinde tanımlanan iyileşmesi olanağı bulunmayan bir hastalığa, duyalarından veya organlarından birinin sürekli işlevinin yitirilmesine, konuşma yeteneğinin kaybolmasına neden olup olmadığı konusunda rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik soruşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
a) Olay tarihinde sanığın idaresindeki kamyon ile meskûn mahal sınırları dışında gece vakti aydınlatmanın olmadığı tek yönlü, asfalt ve 7 metre genişliğindeki yolda seyrederken önünde aynı yönde seyreden katılanın kullanmış olduğu kamyonete arkadan çarparak şikayetçi olmayan bir kişinin basit tıbbı müdahale ile giderilebilecek, şikayetçi olan bir kişinin ise hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak neden olduğu olayda, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, sanık hakkında adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, alt sınıra yakın ceza tayini suretiyle az cezaya hükmolunması,
b)Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.