Esas No: 2022/211
Karar No: 2022/3729
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/211 Esas 2022/3729 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, hırsızlık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkum edilen sanığın istinaf başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen hükümlerin temyiz incelemesi yapıldığında, resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin temyiz isteminin reddedilmesine karar verilirken, hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemine ilişkin kararın hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın hırsızlık suçundan verilen hüküm istem gibi BOZULMUŞTUR. Kararda belirtilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi, 286/2-a maddesi, 288. maddesi, 294. maddesi, 188/1 ve 289/1-e maddeleri ise ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz incelemesine konu olan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 19.01.2021 tarihli ve 2020/1366 E., 2021/ 127 K. sayılı kararı ile hakkında istinaf isteminin esastan reddine karar verilen sanık ...’nın yanı sıra aynı dosyadan istinaf isteminin esastan reddine karar verilen sanık ...’in temyiz istemi hakkında da Dairemizin 07.03.2022 tarihli ve 2022/229 E. sayılı kararı ile karar verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin “Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.” ve aynı Kanun’un 294. maddesinin ise; “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığına, bu sebeple “Şüpheden sanık yararlanır.” ilkesi gereğince sanığın beraat etmesi gerektiğine, kararın hukuka aykırı olduğuna, ayrıca sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasının da usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanıklara yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
