Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Çocuğun öz babasını kaçırması - Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2017/247 Esas 2019/99 Karar Sayılı İlamı

Ceza Genel Kurulu         2017/247 E.  ,  2019/99 K.

"İçtihat Metni"

Kararı Veren
Yargıtay Dairesi : 14. Ceza Dairesi
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 61-30

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık ..."ın beraatine ilişkin İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 06.11.2008 tarihli ve 299-679 sayılı hükmün, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 30.10.2013 tarih ve 18011-10737 sayı ile;
“Suç tarihinden önce öz babası olan mağdur ile yaşanan bazı sorunlardan dolayı husumetli bulunan sanığın, 31.01.2006 günü otobüs durağında bekleyen mağdurun yanına kimlikleri saptanamayan iki kişiyle beraber 09 plakalı minibüsle geldiği ve mağdurun adres sorma gerekçesiyle çağrıldığı aracın yanına gelmesi üzerine ani hareketle içeri çekilip kaçırılmasının ardından sanığın önündeki koltuğa oturtulan mağdurun boğazına arkadan tel dolayıp sıkarak parayı ödemesini istediği ve bu arada kurtulmaya çalışan mağdurun burnundan darbe alıp sanık tarafından sağ dizine tekmeyle vurularak araçtan atılması sonrası şikâyetçi olması üzerine, başlatılan soruşturmada alınan 31.01.2006 günlü doktor raporunda iddiaları doğrular nitelikte boğazında yay biçimli yer yer hiperemik görünümlü kızarıklık, burun ile sağ dizde yaralanma bulgularının tespit edildiği tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan eylemine uyan TCK.nın 109/2-3b-3e maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken yazılı gerekçeyle beraatine hükmedilmesi,” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme ise 02.02.2015 tarih ve 61-30 sayı ile; "...sanık ve sanık vekilinin beyanlarında müvekkillerinin olay tarihinde Hatay Polis Merkez Amirliğinde olduğunu belirttiği ve bununla ilgili belge fotokopisini mahkememize sundukları, mahkememizce Hatay Polis Merkez Amirliğine yazılan müzekkere cevabında sanığın talep ettiği belgenin yeni nüfus cüzdanı, ehliyet çıkarması için verilen belge olup, suç işlenmediği için Adli Suç numarası verilmediğini, konuyla ilgili olarak herhangi bir adli işlem yapılmadığının belirtildiği, sanık vekili tarafından sunulan belge fotokopisi incelendiğinde, ..."ın 31/01/2006 tarihinde saat 14:45 sıralarında Hatay Polis Merkez Amirliğine müracaat ettiği ve müracaatının kayıt defterine 778 sırasında kaydının yapıldığının yazılı olduğu, katılanın evden çıktığı saatlerde sanığın Hatay Polis Merkez Amirliğinde olduğunun anlaşıldığı, sanığın atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı somut bir delil elde edilemediği" gerekçesiyle bozma kararına direnerek sanığın önceki hükümdeki gibi beraatine karar vermiştir.
Direnme kararına konu bu hükmün de katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.04.2015 tarihli ve 117926 sayılı "bozma" istekli tebliğnamesi ile Yargıtay Birinci Başkanlığına gelen dosya, Ceza Genel Kurulunca 14.12.2016 tarih ve 360-1656 sayı ile; 6763 sayılı Kanun"un 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 10. madde uyarınca kararına direnilen daireye gönderilmiş, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 14. Ceza Dairesince 06.03.2017 tarih ve 400-1188 sayı ile; direnme kararının yerinde görülmemesi üzerine Yargıtay Birinci Başkanlığına iade edilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA GENEL KURULU KARARI
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sabit olup olmadığının belirlenmesine ilişkin ise de; Yargıtay İç Yönetmeliği"nin 27. maddesi uyarınca öncelikle, yerel mahkeme kararının "yeni hüküm" niteliğinde olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Ceza Genel Kurulunun süreklilik kazanmış uygulamalarına göre şeklen direnme kararı verilmiş olsa dahi;
a) Bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak,
b) Bozma kararında tartışılması gerektiği belirtilen hususları tartışmak,
c) Bozma sonrası yapılan araştırma, inceleme ya da toplanan yeni delillere dayanmak,
d) Önceki kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş olan yeni ve değişik gerekçe ile hüküm kurmak,
Suretiyle verilen hüküm, direnme kararı olmayıp yeni bir hükümdür. Bu nitelikteki bir hükmün temyiz edilmesi hâlinde ise incelemenin Yargıtayın ilgili dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
İncelenen dosya kapsamından;
İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair verilen ilk hükmün Özel Dairece, sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği belirtilerek bozulmasından sonra yargılama yapan Yerel Mahkemenin, sanık müdafisinin talebi üzerine araştırma yaptıktan sonra önceki hükümde yer almayan; “sanık ve sanık vekilinin beyanlarında müvekkillerinin olay tarihinde Hatay Polis Merkez Amirliğinde olduğunu belirttiği ve bununla ilgili belge fotokopisini mahkememize sundukları, mahkememizce Hatay Polis Merkez Amirliğine yazılan müzekkere cevabında sanığın talep ettiği belgenin yeni nüfus cüzdanı, ehliyet çıkarması için verilen belge olup, suç işlenmediği için Adli Suç numarası verilmediğini, konuyla ilgili olarak herhangi bir adli işlem yapılmadığının belirtildiği, sanık vekili tarafından sunulan belge fotokopisi incelendiğinde, ..."ın 31/01/2006 tarihinde saat 14:45 sıralarında Hatay Polis Merkez Amirliğine müracaat ettiği ve müracaatının kayıt defterine 778 sırasında kaydının yapıldığının yazılı olduğu, katılanın evden çıktığı saatlerde sanığın Hatay Polis Merkez Amirliğinde olduğunun anlaşıldığı, sanığın atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı somut bir delil elde edilemediği," biçiminde farklı gerekçe ile hüküm kurduğu anlaşılmaktadır.
Bu şekilde bozma sonrası yapılan incelemeye dayanılarak yeni ve değişik gerekçeyle hüküm kurulmuş olup verilen karar direnme kararı niteliğinde değildir. Önceki hükümde yer almayan bu hususlar Özel Dairece denetlenmemiş olduğundan, Özel Dairece denetlenmeyen bir konunun ilk kez ve doğrudan Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmesine kanunen imkân bulunmamaktadır.
Bu itibarla, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı direnme kararı olmayıp yeni hüküm niteliğinde olduğundan, Özel Daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni hükmün doğrudan ve ilk kez Ceza Genel Kurulu tarafından ele alınması mümkün olmadığından dosyanın incelenmek üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 02.02.2015 tarihli ve 61-30 sayılı karar, yeni hüküm niteliğinde olduğundan, dosyanın temyiz incelemesi yapılabilmesi amacıyla Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİ EDİLMESİNE, 12.02.2019 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.