Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11787 Esas 2015/4526 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler, nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime imkan verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre, bariyerlerle yaya trafiğine kapalı tek yönlü üç şeritli yolda orta şeritte seyir halindeyken seyir yönüne göre ileride sağ taraftaki bariyerleri aşıp kaplamaya girerek yolun sağından soluna doğru geçmeye çalıştıklarını görüp çocukların gittiği yönün tersine yönelmesi gerekirken çocukların geçtiği istikamete doğru direksiyonu kırması nedeniyle çarpması şeklinde meydana gelen olayda tali kusurlu olup sabıkası bulunmayan, beyanlarında olaydan dolayı üzgün olduğunu belirten, dosyaya olumsuz bir davranışı yansımayan, duruşmadaki hal ve tavırları ile suçunu ikrarı nedeniyle tayin olunan cezada takdiri indirim yapılan, müdafii aracılığıyla lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden ve duruşmaların büyük bölümüne katılan sanık hakkında "suçun işleniş şekli, sosyal ve ekonomik durumu, meydana gelen zarar ile tehlikenin ağırlığı" şeklindeki dosya kapsamına uymayan gerekçelerle TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
İsabetsiz olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.