Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4083 Esas 2019/876 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4083
Karar No: 2019/876
Karar Tarihi: 15.01.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4083 Esas 2019/876 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıların alt işveren şirketleri nezdinde işçi olarak çalışan davacı, iş akdinin haksız feshedildiğini belirtip kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve işçilik alacağının tahsili için dava açmıştır. Mahkeme davacının taleplerinden kısmen kabul etmiş, davalılar temyiz etmiştir. Dosyadaki delillere göre yıllık izin ücreti alacağı hususunda uyuşmazlık mevcuttur. İş Kanunu'nun 59. maddesi gereği ise işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hüküm altına alınmıştır. İşverenin yıllık izinlerin kullanıldığını ispat etmesi gerektiği söylenirken, davalı işverenin sunulan belgelerdeki imzalar eksik değerlendirilerek hatalı bir hesaplama yapılmıştır. Bu sebeple hüküm BOZULMUŞTUR.
4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır.

22. Hukuk Dairesi 2016/4083 E. , 2019/876 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının kapatılarak devredilen ... Belediyesi ve davalı Belediyede alt işveren şirketler nezdinde kepçe-beko operatörü olarak çalıştığını, iş akdinin haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ve bir kısım işçilik alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır.
Somut olayda davalı işverence yıllık izin defteri sunulduğu halde bilirkişi tarafından 2012 ve 2013 yıllarına ait yıllık izin cetvelinde davacı imzasının bulunmadığı gerekçesiyle 5 yıllık izin hakkından 2011 ve 2014 yılında kullanılan 28 gün yıllık izin mahsup edilerek 42 gün yıllık izin hakkının bulunduğu değerlendirilerek ücret alacağı hesaplanmıştır. Bilirkişi tarafından dikkate alınmayan belgenin alt kısmında da davacı imzasının bulunduğu anlaşılmakla bu belgedeki kulandırılan yıllık iznin de mahsup edilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 15.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.