Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/2, 50/4, 52/4, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafilerinin kusur durumuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Sanık hakkında CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına karar verilirken, "sabıka kaydı nazara alınarak kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları da göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaatin oluşmadığının" gerekçe gösterildiği, oysa ki adli sicil kaydının yapılan incelemesinde sanık hakkında verilmiş bir mahkumiyet hükmünün bulunmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından ibaret adli sicil kaydının kesinleşmiş bir mahkumiyet hükmü olmadığı gibi denetim süresi içinde işlenen olaya konu suçun da kasıtlı bir suç olmadığı, olay nedeniyle ölenin yakınlarına dosya içerisinde bulunan 19.07.2012 tarihli ibraname uyarınca 20.000 TL ödeme yapan alt düzeyde tali kusurlu sanık hakkında ölenin anne ve babasının, zararlarının giderildiğinden bahisle şikayetlerinden vazgeçtiği, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, "olaya kısmen etkili oluşu, sosyal ilişkileri ve cezanın geleceği üzerindeki olası etkileri" nedeniyle cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan, tüm duruşmalarda hazır bulunan sanık hakkında, koşulları mevcut iken, yasal ve yeterli olmayan ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek sanığın lehine olan bu düzenlemeden faydalandırılmaması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3-Kabule göre de;
a)Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının 25 eşit taksitte alınmasına karar verilmesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm kısmında taksit sayısının 20 olarak gösterilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
b)Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi, ayrıca tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi ve bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesi sırasında TCK"nın 50/1-a ve 52/2 maddelerinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.