Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/21492 Esas 2022/4016 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Sanık ... hakkında bir hüküm kurulmadığından sanık müdafiinin konusu bulunmayan temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b. maddesi gereğince hükmedilecek temel cezanın suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Kanun'un 143. maddesi uyarınca en fazla üçte birine kadar artırılabileceği gözetilmeden, yarı oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Sanık ...’in hüküm tarihinde Maltepe Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 09/02/2021 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
3- Yargıtay 17. Ceza Dairesi’nin 06/06/2018 tarihli bozma ilamına konu 14/06/2017 tarihli hükümde sanıklar hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmamış olduğu ve bu durumun kazanılmış hak teşkil ettiği göz önüne alınmadan TCK’nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmesi,
4- Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderinin sanıklara yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,,
5- 5271 sayılı CMK'nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderleri ile ilgili infazda tereddüde yol açacak şekilde ne şekilde tahsil edileceğinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... yönünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 08/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.