Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22515 Esas 2022/3936 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...'ın 03/02/2021 tarihli dilekçesindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme istemi hakkındaki karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK'nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay'ın ilgili dairesine ait olması nedeniyle sanık hakkındaki 17/02/2021 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek, sanığın yokluğunda açıklanan gerekçeli kararın, sanığın adresine tebliğ edildiği ve askerde bulunduğunun şerh düşüldüğü, kıt'a komutanlığına çıkarılan tebligatta ise sanığın firar ettiğinin belirtilmesi nedeniyle tebliğ yapılamadığı, daha sonra da sanığın ifadesinde bildirdiği en son adresine ve aynı olan MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1-2 maddesinde belirtilen usule uygun olarak tebliğ edilmediğinin anlaşılması karşısında, gerekçeli karar tebliği usulsüz olduğundan, öğrenme üzerine gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.